“Als een windmolenpark op zee, een behoorlijk uitontwikkelde technologie, nu nog steeds subsidies van deze omvang [€4 miljard] nodig heeft om te kunnen draaien, is er iets mis.” […..]
Maar waarschijnlijk kijken ook deze politici wel eens naar buiten, en denken ze: zonne-energie in Nederland, ik moet het nog zien. Dan maar windenergie? Doe dan liever meer windenergie, zou je denken. Bij voorkeur op zee, waar de molens niemand in de weg staan. Maar ook hier bestaan steeds meer twijfels over. Enigszins begrijpelijk, denk ik. Ik zie ze wel eens staan als ik naar Engeland vlieg, die molens. Tot over hun enkels in het water, kilometers uit de kust. Ze werken hard voor hun geld, zeker, maar wat levert het eigenlijk op? Volgens Shell-topman Peter Voser niet veel. Althans, niet voldoende om een subsidie van zo’n €4 mrd die verstrekt is aan het Duitse windparkenbouwer Bard te rechtvaardigen. Voor hetzelfde geld kunnen heel wat gascentrales gebouwd worden, die bovendien meer stroom leveren. Aldus liet Voser onlangs weten. Het kwam de Zwitser op de nodige kritiek te staan. Zijn vergelijking zou te simpel zijn, want voorbij gaan aan de negatieve effecten (zoals bijvoorbeeld CO2-uitstoot) die gascentrales met zich brengen. Ook zou Voser voor eigen parochie preken: Shell dankt de helft van zijn bestaansrecht immers aan het produceren en leveren van gas. Allemaal waar, maar dat laat onverlet dat Voser een punt heeft. Als een windmolenpark op zee, een behoorlijk uitontwikkelde technologie, nu nog steeds subsidies van deze omvang nodig heeft om te kunnen draaien, is er iets mis. En het pleidooi voor meer gascentrales mag dan deels door eigenbelang zijn ingegeven, dat maakt het nog niet minder valide. Voorlopig althans. Het Financieele Dagblad, fd.selections/energie, 15 november 2010 |