Een oud grensgeschil tussen Nederland en Duitsland is nieuw leven ingeblazen door plannen voor de aanleg van een Duits windturbinepark “Riffgat” boven Schiermonnikoog. De Duitsers vinden dat zij het park in hun eigen zeegebied bouwen, terwijl ons land stellig van mening is dat het stuk Noordzee Nederlands gebied is en dus in ons land een bouwvergunning moet worden aangevraagd.
De Waddenvereniging verzet zich tegen de plannen vanwege de nadelige invloed op flora en fauna en de verstoring van het vrije zicht. Zie kaartje van het betwiste grensgebied. Windmolenpark mogelijk op Nederlands territoriumdoor Rob Savelberg Nederland en Duitsland hebben achter de schermen al meer dan tien maanden knallende ruzie over de aanleg van een omstreden Duits windmolenpark boven Schiermonnikoog. De Duitsers vinden dat zij het molenpark op hun eigen zeegebied bouwen, terwijl ons land stellig van mening is dat het stuk Noordzee Nederlands gebied is en dus in ons land een bouwvergunning moet worden aangevraagd. Maar de twee landen zijn het oneens waar de zeegrens loopt. „Het is onhandig als je geen duidelijke afspraken hebt”, valt bij Buitenlandse Zaken te horen. In 1960 werd het Eems-Dollard-verdrag gesloten. Daarbij werd de zeegrens tot drie zeemijl bepaald. Het gebied daarbuiten werd niet vastgelegd. Dat wreekt zich nu. „Vroeger hadden we niet te maken met zo veel baggerwerkzaamheden of het betonnen van vaargeulen. Tegenwoordig is het veel drukker op zee”, licht een zegsvrouw van Buitenlandse Zaken toe. De Telegraaf, 11 augustus 2011 |