Hans Nauta, oud bestuurslid van het NKPW, is in de vroege nacht van woensdag 17 juli gestorven. Hans stond aan de wieg van het georganiseerde verzet tegen windmolens.
In Friesland, een van de eerste regio’s waar men doorhad dat de propaganda voor windenergie op een sprookje berust, was hij lang secretaris van de Stichting Gjin Romte Foar Wynhannel. Toen de weerstand tegen windmolenplannen ook in andere delen van Nederland opkwam, nam Hans samen met anderen stappen om tot een nationale bundeling van kennis en krachten te komen. Zo werd in april 2000 mede door hem het NKPW opgericht, en gedurende de eerste acht jaren zou hij het secretariaat op zich nemen.
Hans Nauta was allerminst een fundamentalistisch strijder tegen windturbines. Hij was altijd op de feiten uit en ergerde zich aan hen die zich daar liever niet aan storen. Als architect was Hans oprecht verontwaardigd over de onzinnige aantasting van wat hij noemde “de laatst overgebleven stukken open landschap in ons dicht bevolkte pieterlandje, waar de kans op windhinder en de daarmee samenhangende schade die windmolens aanrichten nu al drie keer zo hoog als in Denemarken”. Het was hem een doorn in het oog “dat de overheid daar geen enkele verantwoordelijkheid voor neemt en daarmee de zorgplicht die zij voor alle inwoners van Nederland heeft (en natuur en landschap) verzaakt.”
Voor ons was Hans een innemende en collegiale wapenbroeder. Maar hij was meer, hij kon ontroeren met zijn oprechte gedichten, met zijn tekeningen en schilderijen, en was een sensitieve gesprekspartner.
Het NKPW verliest met Hans Nauta een collegiale teamgenoot en een vriend.
Fred Jansen, 18 juli 2013.