Politieke partijen! Schrap de ‘windmolens op land’. Zij zijn niet nodig, verslinden subsidie en verstoren de zorgvuldige bestuurlijke afweging in de gemeenten, schrijft het Nationaal Kritisch Platform Windenergie.

 

 

 

Persbericht; dinsdag 13 juni 2006

 

 

 

 

Windmolens vernielen de ruimte en openheid van het landschap met dramatische gevolgen voor de leefbaarheid en recreatieve aantrekkelijkheid. De uitvoering van de windmolenpolitiek roept inmiddels groot publiek onbehagen, verontwaardiging en protest op en vergroot de kloof tussen politiek en burgers. In groten getale voelen burgers zich genoodzaakt om tot en met de Raad van State verzet aan te tekenen tegen de ‘windmolens op land’. Het Nationaal Kritisch Platform Windenergie (NKPW) heeft daarom de politieke partijen uit de Tweede Kamer gevraagd in hun nieuwe verkiezingsprogramma paal en perk te stellen aan de ‘windmolens op land’.

 

 

Omdat windmolens méér op subsidie (voor 75%) draaien dan op wind (voor 25%), valt dit éénvoudig te bereiken door te stoppen met de toekenning van (MEP-)subsidie aan nieuwe ‘windmolens op land’.

 

 

 

 

Tevens wijst het NKPW in zijn brief op een verontrustend verschijnsel, dat niet eerder aandacht kreeg en direct verbonden is met de royale subsidieverlening. Het betreft de intimiderende druk die ‘ontwikkelaars en exploitanten van windprojecten’ op gemeenteraden uitoefenen. Dit heeft een uiterst verstorend effect op een onafhankelijke en zorgvuldige bestuurlijke afweging in de gemeenten. Ook die maatschappelijke ontwikkeling is ernstig en zeer ongewenst voor onze samenleving. Zoveel temeer vormt het een reden om snel een eind te maken aan de verspilling van subsidiegeld aan ‘windturbines op land’. Die gaat maar voort en bedraagt inmiddels al € 2,8 miljard.

 

 

 

 

Dergelijke grote bedragen kunnen in het kader van de ‘verduurzaming van onze energiehuishouding en van het klimaat’ heel wat beter worden benut (bijvoorbeeld energiebesparing, ‘schoon fossiel’, ontwikkeling van zonne-energie enz.) en zijn daarvoor – zoals dat trouwens ook af te leiden valt uit vele overheidsrapportages (bijvoorbeeld van de Algemene Energie- en de VROM Raad, het Centraal Plan Bureau en laatstelijk de Task Force Energietransitie onder voorzitterschap van Ir. Willems van SHELL Nederland) – ook dringend noodzakelijk.

 

 

 

 

 

Ook vanuit het oogpunt van een kosteneffectief en doelmatig overheidsbeleid is het dus zaak dat aan de ‘windmolens op land’ spoedig een einde wordt gemaakt. Ook een euro kan maar één keer worden uitgegeven.

 

 

 

 

 

 

 

EINDE PERSBERICHT

 

1 juni 2006

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Noot

 

 

 

Voor meer informatie kunt u contact opnemen met de redactie van deze website.